12 februari 2011 Onder het ijs bij de IJZEREN MAN in Weert.

Op de vraag of er interesse is om een ijsduik te maken op, wat later bleek, de laatste vriesdag voorlopig, werd door drie leden van ons duikteam volmondig “Ja” gezegd.
Om 09:00 die zondagochtend verzamelden zich 11 duikers van 3 duikteams uit Weert, Budel en Leudal zich bij het riante duik home van duikvereniging  “de peddemoeek” (=kikker in het Weerts dialect”) te Weert.
Er volgde een briefing over hoe de buddyparen geformeerd werden en hoe de duik in z’n werk zou gaan.
Gewezen werd er op de veiligheidsmaatregelen die elk paar in acht moest nemen en de voorzorgsmaatregelen die door de ondersteunende teamleden genomen werden vanaf het ijsdek.
Duikteam leden van ‘de Peddemoeek” zagen een wak in het ijs dat duidelijk zichtbaar voor de schaatsers en het toegestroomde publiek afgezet word met takken en afzetlint.
Een plastic bad-eendje wordt in het wak gezet van het ijswater om de temperatuur in de gaten te houden. (wat overigens 4°C is die ochtend).
De regionale  pers, Pr-fotograven van de uitgenodigde duikteamleden , maar ook een TV-team van L1-nieuws, verzamelen zich rond het wak om de duiken.
De eerste teams maken zich gereed voor een kijkje onder het ijs, de pers wordt heel manmoedig te woord gestaan door de organisator, Jeroen Bijmans van “de peddemoeeck” en het de eerste tewaterlating is een feit.
Na een paar minuten zijn de duikers weer even terug om het aanwezige publiek een eerste indruk te geven van het zicht vanaf de onderkant van het ijs.
Een tikkeltje minder manmoedig moet Jeroen bekennen dat het kraken van het ijs en het ontstaan van een bars in het ijs toch wel  héél indrukwekkend is.
De aanwezige toeschouwers die steeds talrijker worden door nieuwsgierige schaatsers en wandelaars geloven hem op z’n woord want boven het ijs is dit fenomeen al bijna angstaanjagend.
Nog éénmaal verdwijnen de beide duikers weer onder het ijs om, op verzoek van de mensen met fotocamera’s, naar een aantal schoon gedweilde plekken in het ijs te gaan om gelegenheid tot foto’s maken te geven.
Diep is het water niet.
Op sommige plaatsen 2 á 2½ meter met veel begroeiing en op een andere plaats is het nog net één meter diep en “stuiter” je tussen ijs en bodem.
Het gaat bij ijsduiken niet om de diepte of de mooie vissen en begroeiing maar om de kick van onder een dikke laag ijs zitten en de grillige en soms gladde structuur van het ijs te voelen.
Je krijgt niet vaak en niet veel de mogelijkheid om onder ijs te duiken in Nederland.
Vandaag was zo’n kans.
Het is mooie, aparte ervaring omdat te mogen meemaken en doen.
Volgend jaar, in de winter is wellicht weer een kans en dan hopen maar dat we weer worden uitgenodigd voor een ijsduik, het adres hebben ze……